შეიძლება თუ არა სიმღერაში ჩაფლული ზურგჩანთა სულიერად საშიში იყოს?

შეიძლება თუ არა სიმღერაში ჩაფლული ზურგჩანთა სულიერად საშიში იყოს? უპასუხე



Backmasking, ან Backmasking, არის აუდიო ტექნიკა, რომლის დროსაც ხმოვანი შეტყობინება ან ბგერების სერია ჩაიწერება უკან აუდიო ტრეკზე, რომელიც განკუთვნილია წინ დასაკრავად. Backmasking არის შეგნებული პროცესი, რომელსაც ახორციელებს ინდივიდი აუდიოს ნაწილების შებრუნების განზრახვით. Backmasking განსხვავდება ფონეტიკური შებრუნებისგან, რომელშიც შებრუნებული სიტყვა სხვა სიტყვას ჰგავს.



1950-იან წლებში ბექმასკინგი ექსპერიმენტულ ფაზაში შევიდა, ტექნიკა პოპულარული გახდა ბითლზის 1966 წლის ალბომში. აურიეთ , რომელიც მოიცავდა ჩამორჩენილ ინსტრუმენტაციას. მას შემდეგ ბევრმა სხვა მხატვარმა გამოიყენა უკანა ნიღაბი ესთეტიკური, კომედიური ან სატირული ეფექტებისთვის. სუფთა რადიო რედაქტირება ხშირად იყენებს უკანა ნიღბებს უხამსი სიმღერების ან შეურაცხმყოფელი ფრაზების ცენზურის მიზნით. აუდიო ტრეკების უკან დაკვრა შედარებით მარტივი საკითხი იყო ვინილის LP-ების და მაგნიტური აუდიო ფირის ეპოქაში. CD-ების დანერგვის შემდეგ, აუდიო ტრეკების უკან დაკვრის შესაძლებლობა გართულდა სპეციალური აღჭურვილობის ან პროგრამული უზრუნველყოფის გამოყენების გარეშე და შემცირდა ინტერესი სიმღერებში ფარული შეტყობინებების აღმოჩენის მიმართ.





ბექმაღები საკამათო საკითხი იყო ქრისტიანებს შორის, განსაკუთრებით 1970-იან და 1980-იან წლებში, როდესაც სხვადასხვა ქრისტიანული ჯგუფები აცხადებდნენ, რომ სატანისტური შეტყობინებები საერო მუსიკაში იყო ჩასმული უკანა ნიღბის საშუალებით. მუსიკოსების უმეტესობა უარყოფს უკანა ნიღბის გამოყენებას სატანიზმის პოპულარიზაციისთვის. თუმცა, ფაქტია, რომ ბექმასკინგს ზოგიერთმა ჯგუფმა მუსიკაში შეტყობინებების განზრახ ჩასმა გამოიყენა. წარმოადგენს თუ არა საფრთხეს ეს შეტყობინებები მსმენელებისთვის, ეს დებატების საკითხია.



უკანა ნიღბის მოწინააღმდეგეები ამტკიცებენ, რომ ფარული შეტყობინებები მსმენელზე სუბლიმინალურ გავლენას ახდენს, რადგან ქვეცნობიერი ცდილობს უკანდახევის ბგერების გაშიფვრას. ამ არგუმენტში ორი პრობლემაა. პირველი, ქვეცნობიერი შეტყობინებები წარმატებულია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მიმღები უკვე განიხილავს ან გეგმავს გააკეთოს ის, რაც შემოთავაზებულია. გარდა ამისა, კვლევებმა აჩვენა, რომ სმენითი სუბლიმინალური შეტყობინებები მსმენელზე მცირე გავლენას ახდენს.



მეორეც, ადამიანის ტვინი მიდრეკილია შაბლონების ძიებაში, ფსიქოლოგიური ფენომენი, რომელსაც პარეიდოლია ჰქვია. პარეიდოლია არის ნაცნობი ნიმუშის აღქმა, როგორიცაა ენა, სადაც რეალურად არ არსებობს ნიმუში. ჩვენ ყველას გამოგვიცდია ეს ფენომენი, იქნება ეს ღრუბლებში ცხოველის პოვნა, მთვარეზე ადამიანის დანახვა, ან დამალული შეტყობინების მოსმენა სიმღერაში, რომელიც უკრავს უკუღმა ან უფრო მაღალი ან დაბალი სიჩქარით. როდესაც აუდიო ჩანაწერი უკრავს წინ ან უკან, მსმენელის გონება შეეცდება მოსმენილის გაგებას. ამრიგად, ადამიანს შეეძლო სიტყვების აღქმა, რომლებიც განზრახ არ იყო ჩასმული.



ზოგიერთი პრეტენზია სიმღერებში უკანა ნიღბის შესახებ, სადაც მხატვარი უარყოფს უკანა ნიღბის გამოყენებას, შეიძლება იყოს პარეიდოლიის უბრალო შემთხვევა; თუ ადამიანი ეძებს გარკვეულ სიტყვებს სიმღერის საპირისპირო აუდიოში, ის ალბათ იპოვის მათ. სხვა შემთხვევებში ზურგის ქამობა ნამდვილად გამოიყენეს და მუსიკოსებმაც აღიარეს. საბოლოო ჯამში, ქრისტიანის ცხოვრებაზე გავლენას არ მოახდენს სიმღერების უკანა ნიღაბი, თუ ის არ მოძებნის მას და არ დაუშვებს ფარული გზავნილის გონებაში გაფუჭებას.

მიუხედავად იმისა, რომ უკანა ნიღბის გაკეთება არ უნდა იყოს მთავარი საზრუნავი, ჩვენ მაინც უნდა ვიცოდეთ, თუ რა სახის მუსიკას ვუშვებთ ჩვენი გონების დაკავებას. ბიბლია გვასწავლის, რომ რასაც გონება წყვეტს, ადრე თუ გვიან გამოვა ადამიანის სიტყვებში და ქმედებებში (ფილიპელები 4:8; კოლოსელები 3:2, 5). მეორე კორინთელთა 10:5 ამბობს, რომ ჩვენ უნდა დავიპყროთ ყოველი აზრი და დავმორჩილდეთ ქრისტეს. უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე იმის გარკვევა, აქვს თუ არა სიმღერას ბექმასკი ტექსტი სიმღერები და როგორ მოქმედებს მუსიკა ჩვენზე პირადად. თუ რამე მიგვიყვანს გზაზე, რომელიც არ ადიდებს ღმერთს, ეს თავიდან უნდა იქნას აცილებული.



Top