როგორ ვივსები სულიწმიდით?

როგორ ვივსები სულიწმიდით? უპასუხე



მნიშვნელოვანი მუხლი სულიწმიდის ავსების გასაგებად არის იოანეს 14:16, სადაც იესო დაჰპირდა, რომ სული დასახლდებოდა მორწმუნეებში და რომ დასახლება იქნებოდა მუდმივი. მნიშვნელოვანია განვასხვავოთ ბინადარი სულის ავსებისგან. სულიწმიდის მუდმივი დამკვიდრება არის არა რამდენიმე მორწმუნე, არამედ ყველა მორწმუნე. წმინდა წერილში არის მრავალი ცნობა, რომელიც მხარს უჭერს ამ დასკვნას. ჯერ ერთი, სულიწმიდა არის საჩუქარი, რომელიც ეძლევა იესოს ყველა მორწმუნეს გამონაკლისის გარეშე და ამ ძღვენს არანაირი პირობა არ ეკისრება, გარდა ქრისტესადმი რწმენისა (იოანე 7:37-39). მეორე, სულიწმიდა მოცემულია ხსნის მომენტში (ეფესელთა 1:13). გალატელების 3:2 ხაზს უსვამს იმავე სიმართლეს და ამბობს, რომ სულის დალუქვა და დამკვიდრება მოხდა რწმენის დროს. მესამე, სულიწმიდა მუდმივად ბინადრობს მორწმუნეებში. სულიწმიდა ეძლევა მორწმუნეებს, როგორც წინასწარი გადახდა ან ქრისტეში მათი მომავალი განდიდების დადასტურება (2 კორინთელები 1:22; ეფესელთა 4:30).



ეს ეწინააღმდეგება ეფესელთა 5:18-ში მოხსენიებულ სულით ავსებას. ჩვენ ისე მთლიანად უნდა ვიყოთ სულიწმიდისადმი მიძღვნილი, რომ მან სრულად დაგვიფლოს და, ამ თვალსაზრისით, შეგვავსოს. რომაელთა 8:9 და ეფესელთა 1:13-14 ნათქვამია, რომ ის ბინადრობს ყველა მორწმუნეში, მაგრამ მას შეუძლია მწუხარება (ეფესელთა 4:30) და მისი მოქმედება ჩვენში შეიძლება ჩაქრეს (1 თესალონიკელთა 5:19). როდესაც ჩვენ ამის უფლებას ვაძლევთ, ჩვენ არ განვიცდით სულის მოქმედების სისრულეს და მის ძალას ჩვენში და ჩვენში. სულით აღვსება გულისხმობს მის თავისუფლებას, დაიკავოს ჩვენი ცხოვრების ყველა ნაწილი, გვიხელმძღვანელოს და გვიკონტროლოს. მაშინ მისი ძალა შეიძლება გამოიყენოს ჩვენში, რათა რასაც ვაკეთებთ ნაყოფიერი იყოს ღმერთისთვის. სულით აღვსება არ ვრცელდება მხოლოდ გარეგნულ ქმედებებზე; ის ასევე ეხება ჩვენი ქმედებების ყველაზე შინაგან აზრებს და მოტივებს. ფსალმუნი 19:14 ამბობს: „ჩემი ბაგეთა სიტყვები და ჩემი გულის ფიქრი სასიამოვნო იყოს შენს წინაშე, უფალო, ჩემო კლდე და ჩემო გამომსყიდველო“.





ცოდვა არის ის, რაც ხელს უშლის სულიწმიდის ავსებას, ხოლო ღმერთისადმი მორჩილება არის ის, თუ როგორ ხდება სულით აღვსება. ეფესელთა 5:18 ბრძანებს, რომ სულით აღვივსოთ; თუმცა, ეს არ არის ლოცვა სულიწმიდის ავსებისთვის, რაც ასრულებს ავსებას. მხოლოდ ჩვენი მორჩილება ღვთის მცნებებისადმი აძლევს სულის თავისუფლებას ჩვენში. იმის გამო, რომ ჩვენ ჯერ კიდევ ცოდვით ვართ დაინფიცირებულნი, შეუძლებელია მუდმივად ვიყოთ სულით აღსავსე. როდესაც ჩვენ ვცოდავთ, დაუყოვნებლივ უნდა ვაღიაროთ ეს ღმერთს და განვაახლოთ ჩვენი ვალდებულება, ვიყოთ სულით აღვსილი და სულით ხელმძღვანელობით.





Top