როგორ უნდა უყურებდეს ქრისტიანი იარაღის კონტროლს?

როგორ უნდა უყურებდეს ქრისტიანი იარაღის კონტროლს? უპასუხე



ბოლოდროინდელმა სროლებმა შეერთებულ შტატებში დიდი გულისტკივილი გამოიწვია. უაზრო და ტრაგიკულმა ინციდენტებმა ასევე განაახლეს დისკუსიის ინტენსივობა იარაღის შესახებ ამერიკული კანონების შესახებ. პოლიტიკოსები, სპორტსმენები და თეოლოგები ყველამ იწონიდა იარაღის კონტროლის საკითხს. იარაღი ადვილად ხელმისაწვდომია აშშ-ში და საკუთრება დაცულია კონსტიტუციით. როგორ უნდა უყურებდეს ქრისტიანი იარაღის კონტროლს? რას ამბობს ბიბლია, რაც შეეხება იარაღის კონტროლს?



ბიბლია დაიწერა დიდი ხნით ადრე ნებისმიერი ტიპის იარაღის გამოგონებამდე, ამიტომ ფრაზა იარაღის კონტროლი არ მოიძებნება წმინდა წერილში. თუმცა, ბიბლია ომების, ბრძოლებისა და იარაღის გამოყენების შესახებ ბევრ ცნობას წერს. ომი წარმოდგენილია, როგორც დაცემული სამყაროში ცხოვრების გარდაუვალი ნაწილი (მარკოზი 13:7; იაკობი 4:1), ხოლო იარაღი ომის აუცილებელი ნაწილია. ბიბლიაში იარაღები პირადი დაცვისთვისაც გამოიყენებოდა. ისრაელის ზოგიერთ მხარეში მძარცველები იყო გავრცელებული (იხ. ლუკა 10:30) და ბევრი ადამიანი იარაღს ატარებდა მოგზაურობისას. თავდაცვის მიზნით იარაღის ტარება ბიბლიაში არასოდეს არის დაგმობილი. სინამდვილეში, ეს პოზიტიური კუთხით იყო ნახსენები თვით იესოს მიერ ერთხელ (ლუკა 22:35-38).





ქრისტიანები მოწოდებულნი არიან დაემორჩილონ მმართველ ხელისუფლებას და დაემორჩილონ ქვეყნის კანონებს ( რომაელები 13:1—7; 1 პეტრე 2:13—17 ). ეს უნდა ეხებოდეს იარაღის შესახებ კანონებსაც. თუ ამერიკული იარაღის შესახებ კანონები შეიცვლება, ამერიკელი ქრისტიანები უნდა დაემორჩილონ ამ ცვლილებებს და იმუშაონ დემოკრატიული საშუალებებით სასურველი ალტერნატივებისკენ. ბიბლია არ კრძალავს იარაღის ტარებას და არც ბრძანებს. კანონები შეიძლება მოვიდეს და წავიდეს, მაგრამ იესო ქრისტეს მორწმუნის მიზანი იგივე რჩება: უფლის განდიდება (1 კორინთელთა 10:31).



კიდევ ერთი ბიბლიური პრინციპი, რომელიც გასათვალისწინებელია არის ის, რომ ყველა, ვინც მახვილს იჭერს, მახვილით მოკვდება (მათე 26:52). იესომ ეს უთხრა პეტრეს, როდესაც პეტრე ცდილობდა, დაუფიქრებლად დაეცვა იესოს ბრბოსგან, რომელიც მის დასაჭერად იყო მოსული. პეტრეს ქმედებები არა მხოლოდ უშედეგო იყო ხმლებითა და ჯოხებით შეიარაღებული ამხელა ხალხის წინააღმდეგ (47-ე მუხლი), არამედ მისმა გამოუსწორებელმა საქციელმა ასევე უარყო იესოს მორჩილი დამოკიდებულება (მუხლი 50) და მოქმედებდა წმინდა წერილის შესრულების წინააღმდეგ (მუხლი 54). არის ომის დრო და მშვიდობის დრო (ეკლესიასტე 3:8) და პეტრემ აირია ეს ორი.



ქრისტიანობა მხარს უჭერს პიროვნულ თავისუფლებას. რომაელთა 14:1-4 მიუთითებს, რომ როდესაც წმინდა წერილი ნათლად არ ეხება კონკრეტულ საკითხს, არსებობს ინდივიდუალური არჩევანის თავისუფლება. ამერიკა ისტორიულად ითვისებდა პიროვნული თავისუფლების კონცეფციას, რომელიც ეხმიანება ამ პრინციპს და დამფუძნებელი დოკუმენტები გარანტიას იძლევა ფართო თავისუფლებებს ცეცხლსასროლ იარაღთან დაკავშირებით. ზოგიერთი მიუთითებს მათეს 5:9-ზე, სადაც იესო აკურთხებს მშვიდობისმყოფელებს და იყენებს მას იარაღის კონტროლის საკითხზე. იდეა არის ის, რომ იარაღი მშვიდობის საწინააღმდეგოა. თუმცა, ეს შეიძლება უფრო ფილოსოფიური ან პოლიტიკური იდეა იყოს, ვიდრე თეოლოგიური. არაფერია თეოლოგიურად, ან თუნდაც ლოგიკურად, რაც იარაღს მშვიდობის ნაკლებობას უკავშირებს; ზოგჯერ იარაღი ეხმარება შენარჩუნება სამოქალაქო მშვიდობა.



დებატები დასრულდა თუ არა იარაღის გასაკონტროლებლად ან რამდენი მათი კონტროლი დიდწილად დამოკიდებულია პოლიტიკურ და ფილოსოფიურ არგუმენტებზე და არა მორალურ არგუმენტებზე. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ამ საკითხს მორალური კომპონენტი არ აქვს. ცხადია, იარაღი თავისთავად ამორალურია, ნივთი, რომელიც შეიძლება გამოყენებულ იქნას სიკეთისთვის ან ბოროტებისთვის. უფრო მნიშვნელოვანია იარაღს მოქცეული პირის მორალი და ეს ძალიან ხშირად არ არის გათვალისწინებული იარაღის კონტროლის არგუმენტში. ის ფაქტი, რომ ზოგიერთი ცოდვილი იარაღს იყენებს ცოდვის ჩასადენად, არ ნიშნავს იმას, რომ იარაღი არის პრობლემა. ცოდვა არის პრობლემა და ეს მორალური და სულიერი საკითხია. კაცობრიობის დასაწყისიდანვე ადამიანები კლავდნენ სხვა ადამიანებს იარაღით და იარაღის გარეშე (იხ. დაბადება 4). გარკვეული იარაღის მიმოქცევიდან ამოღებამ შესაძლოა მკვლელობა გაართულოს, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში შეუძლებელი.

რაც შეეხება ბიბლიას, იარაღის გამოყენება პირადი რწმენის საკითხია. არაფერია არასულიერი იარაღის ფლობაში ან მისი გამოყენების ცოდნაში. საკუთარი თავის ან საყვარელი ადამიანების დაცვაში ცუდი არაფერია, თუნდაც ეს იყოს იარაღის გამოყენება. ჩვენ არ უნდა ვიფიქროთ, რომ არასოდეს გვჭირდება იარაღი, მაგრამ იარაღის გაშვება ადამიანზე ყოველთვის უნდა იყოს უკანასკნელი საშუალება. შეძლებისდაგვარად უნდა ვესწრაფოდეთ მუქარის განეიტრალებას ძალადობის გარეშე.

მაშ, როგორ უნდა უყურებდეს ქრისტიანი იარაღის კონტროლს? იმ უფლებამოსილებით, რომელიც ღმერთმა მას მიანდო, მთავრობას უფლება აქვს დაუშვას ან აკრძალოს იარაღის ფლობა იმ ხარისხში, რასაც ის სწორად მიიჩნევს. ჩვენ, როგორც მოქალაქეებს, მოწოდებულნი ვართ დავემორჩილოთ იარაღის კონტროლის ნებისმიერ კანონს, რომელსაც მთავრობა აწესებს. თუმცა, ეს არ არის განცხადება იარაღის კონტროლის სიბრძნის შესახებ. არსებობს კარგი მიზეზები, რომ კანონმორჩილმა მოქალაქეებმა იარაღის ფლობა დაუშვან. საბოლოო ჯამში, იარაღი არ არის პრობლემა. ცოდვილი ხალხია პრობლემა.



Top