შესაძლებელია თუ არა წმინდად ყოფნა, რადგან მხოლოდ ღმერთია წმინდა?

შესაძლებელია თუ არა წმინდად ყოფნა, რადგან მხოლოდ ღმერთია წმინდა? უპასუხე



სიწმინდე არ არის მხოლოდ შესაძლებლობა ქრისტიანისთვის; სიწმინდე არის ა მოთხოვნა . სიწმინდის გარეშე ვერავინ იხილავს უფალს (ებრაელები 12:14). ღმერთსა და ჩვენს შორის განსხვავება ისაა, რომ ის არსებითად წმინდაა, ხოლო ჩვენ, მეორე მხრივ, მხოლოდ ქრისტესთან ურთიერთობაში ვხდებით წმინდანი და სულიერად მომწიფებისას მხოლოდ პრაქტიკულ სიწმინდეს ვზრდით. ახალი აღთქმა ხაზს უსვამს დევნა სიწმინდე ამქვეყნად და ბოლო მიღწევა სიწმინდე მომავალ სამყაროში.



იყო წმინდა ნიშნავს, რომ ჩვენ, უპირველეს ყოვლისა, გამორჩეულნი ვართ საპატიო სარგებლობისთვის. მაშინ როცა ჩვენ ვიყავით ოდესღაც სულელები, ურჩები, გზადაგზა მიყვანილი, სხვადასხვა ვნებებისა და სიამოვნების მონები. . . ღმერთი ჩვენი მხსნელი. . . გადაგვარჩინა არა ჩვენ მიერ სიმართლით შესრულებული საქმეების გამო, არამედ მისივე წყალობისამებრ, აღორძინების და სულიწმიდის განახლების გამორეცხვით (ტიტე 3:3-5; შდრ. 1 კორინთელთა 6:11). უფალმა აიღო ინიციატივა, გამოგვეყვანა ჩვენი ყოფილი ცხოვრების წესიდან. მან გადაგვარჩინა, განგვწმინდა და გამოგვყო სიმართლისთვის. თუ ჩვენ გვწამდა ქრისტე გადარჩენისთვის, ჩვენ განვიბანდით სულიწმიდის აღორძინებით და განვშორდით სამყაროს ღვთისმოსაობისთვის (იხ. რომაელთა 12:2).





თუმცა, სიწმინდისკენ სწრაფვა არ მთავრდება, როცა ქრისტესთან მივდივართ. სინამდვილეში, ეს მხოლოდ იწყება! არის პოზიციური სიწმინდე, რომელსაც ჩვენ ვღებულობთ აღორძინებისას და პრაქტიკული სიწმინდე, რომელსაც აქტიურად უნდა მივყვეთ. ღმერთი ჩვენგან მოელის სიწმინდის ცხოვრების წესს (1 პეტრე 1:14-16) და გვიბრძანებს, განვწმინდოთ ხორცი და სული ყოველგვარი სიბინძურისგან, სიწმინდის სრულყოფა ღვთის შიშით (2 კორინთელები 7:1 NASB). სიწმინდის სრულყოფამდე მიყვანა ნიშნავს, რომ ყოველდღიურად უნდა გავზარდოთ სულიერი ნაყოფიერება. ჩვენ უნდა მივიჩნიოთ თავი მკვდრად ცოდვისთვის (რომაელთა 6:11), უარი ვთქვათ ჩვენს ყოფილ ცხოვრების წესზე დაბრუნებაზე. ამგვარად ჩვენ ვწმენდთ [თავს] უპატივცემულობისაგან, ვხდებით საპატიო სარგებლობის ჭურჭელი, გამორჩეული, როგორც წმინდა, ბატონისთვის სასარგებლო. . . ყოველი კარგი საქმისთვის (2 ტიმოთე 2:21). სიწმინდე არის ყოველი ჭეშმარიტი ქრისტიანის ნიშანი (1 იოანე 3:9-10).



სიწმინდის ცხოვრების წესის ჩამოყალიბება არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ უნდა შევადგინოთ სია, რომლითაც უნდა ვიცხოვროთ. ჩვენ თავისუფალი ვართ კანონის ასოებისგან, რომელიც კლავს (2 კორინთელები 3:6) და ახლა ვცხოვრობთ სულიწმიდის კარნახით (გალატელები 5:16-18).



ჩვენ გვეუბნებიან: შიშითა და ძრწოლით იმუშავე შენს ხსნაზე, რადგან ღმერთია, ვინც მოქმედებს შენში, ნებისყოფისთვისაც და მისი სიამოვნებისთვის (ფილიპელები 2:12-13). ამ მუხლში ჩვენ ვხედავთ თანამშრომლობას ღმერთსა და მის შვილებს შორის განწმენდაში. ჩვენ ვამუშავებთ იმას, რასაც ღმერთი მუშაობს ჩვენში, რადგან ღმერთს აქვს ვადები იმ სათნოებისთვის, რომლებიც მას სურს განავითაროს ჩვენს ცხოვრებაში. ჩვენი პასუხისმგებლობაა დავემორჩილოთ მის სურვილებს, ვიმუშაოთ ფოკუსირებული ყურადღებითა და დიდი სიფრთხილით იმ საკითხებზე, რასაც ის ჩვენში ზრდის. სიწმინდე არ დასრულდება ჩვენს ცხოვრებაში ჩვენი მხრიდან ძალისხმევის გარეშე. ჩვენ მოწვეულნი ვართ მონაწილეობა მივიღოთ ჩვენში ღვთის საქმეში. ჩვენ ცაში არ წაგვიყვანენ ყვავილოვან საწოლებზე, როგორც ძველი ჰიმნი ამბობს.



ეს არის, ალბათ, ყველაზე მნიშვნელოვანი გაკვეთილი, რომელიც შეგვიძლია ვისწავლოთ როგორც ქრისტიანებმა. ღმერთის საბოლოო სურვილი თავისი ხალხისთვის არის ის, რომ ჩვენ ვიყოთ წმინდები - მისი ძის, იესოს გამოსახულებით (რომაელთა 8:29; 1 თესალონიკელთა 4:3-4). სიწმინდე არის ღვთის ნება ჩვენი ცხოვრებისათვის.

რა თქმა უნდა, ხორცი სუსტია (მარკოზი 14:38). არც ერთი ჩვენგანი არ მიაღწევს უცოდველ სრულყოფილებას ამქვეყნად, მაგრამ ღმერთმა უზრუნველყო ჩვენი ცოდვა. თუ ვაღიარებთ ჩვენს ცოდვებს, ის არის ერთგული და სამართლიანი, მოგვიტევებს ცოდვებს და განგწმენდს ყოველგვარი უსამართლობისაგან (1 იოანე 1:9). ამ სამყაროში სიწმინდისკენ ჩვენი სწრაფვა მოიცავს ყოველდღიურ აღიარებას და ცოდვის მიტოვებას (იხ. ებრაელთა 12:1-3).

ღმერთი გვეხმარება ჩვენს სისუსტეში, გვაძლევს თავის წმინდა სულს, რომელიც გვამცნობს ქრისტეს გონებას და გვაძლევს შესაძლებლობას შევასრულოთ მისი ნება (1 კორინთელები 2:14-16; ფილიპელები 2:13). როდესაც ჩვენ ვემორჩილებით სულს, ჩვენ ვხდებით ნაყოფის მომტანი ქრისტიანები, ვიღებთ მოსავალს, რომლითაც ღმერთი კმაყოფილია (გალატელები 5:22-23). მეორეს მხრივ, როდესაც ჩვენ ვთრგუნავთ სულიწმიდის მუშაობას მისი ნების წინააღმდეგ აჯანყებით ჩვენთვის, ჩვენ ვხშობთ ღვთის განზრახვას, ვაფუჭებთ ჩვენს სულიერ ზრდას და ვწუხვართ სულიწმიდას (ეფესოელები 4:30).

თუ ღმერთი საკმარისად მოწყალე იყო, რომ გამოგვესყიდა ცოდვისა და სიკვდილისგან და მოგვანიჭა ახალი სიცოცხლე ქრისტეში, ყველაზე მცირე, რაც შეგვიძლია გავაკეთოთ არის მას ჩვენი სიცოცხლე შევთავაზოთ სრული დამორჩილებითა და სიწმინდით, რაც ჩვენთვის სასარგებლოა (შდრ. მეორე რჯული 10: 13). ღვთის წყალობის გამო, ჩვენ უნდა ვიყოთ ცოცხალ მსხვერპლად, წმიდა და ღვთისათვის მოსაწონი (რომაელთა 12:1; შდრ. მეორე რჯული 10:13). ერთ დღეს, სამოთხეში, ჩვენ გავთავისუფლდებით ცოდვისა და მისი ყველა ეფექტისგან. მანამდე ჩვენ თვალებს ვაპყრობთ იესოს, ჩვენი რწმენის ავტორსა და სრულყოფილს და ვაგრძელებთ რბოლას (ებრაელები 12:2).



Top