არის თუ არა მადლით დამატებული ხსნა ცრუ სახარება?

არის თუ არა მადლით დამატებული ხსნა ცრუ სახარება? უპასუხე



პავლე მოციქული ებრძოდა მათ, ვინც ცრუ სახარებას ასწავლიდა გალატელების 1:6–9-ში: მიკვირს, რომ ასე სწრაფად მიატოვებთ მას, ვინც მოგიწოდებთ იცხოვროთ ქრისტეს მადლში და მიმართავთ სხვა სახარებას - რაც ნამდვილად ასეა. საერთოდ არ არის სახარება. აშკარად ზოგიერთი ადამიანი გიბიძგებს დაბნეულობაში და ცდილობს გააფუჭოს ქრისტეს სახარება. მაგრამ მაშინაც კი, თუ ჩვენ ან ანგელოზმა ზეციდან სხვა სახარება უნდა იქადაგოს, გარდა იმისა, რაც ჩვენ გიქადაგეთ, ღვთის წყევლის ქვეშ იყვნენ! როგორც უკვე ვთქვით, ახლა კიდევ ვიტყვი: თუ ვინმე სხვა სახარებას გიქადაგებთ, გარდა იმისა, რაც თქვენ მიიღეთ, დაე, ღვთის წყევლის ქვეშ იყოს! გალატიის ეკლესიების პრობლემა იყო სწავლება იმის შესახებ, რომ ქრისტეს მორწმუნეებმა უნდა დაიცვან ძველი აღთქმის კანონი (კონკრეტულად წინადაცვეთასთან დაკავშირებით), რათა გადარჩნენ. პავლეს ცალსახა განცხადება არის, რომ მადლის სახარება და სამუშაოები მცდარია.



ხსნა მხოლოდ ქრისტეში მხოლოდ მადლით არის უზრუნველყოფილი მხოლოდ რწმენით (ეფესოელები 2:8–9). არც ერთი ადამიანი არ არის სრულყოფილი და არც ერთი ადამიანის ქმედება არ შეუძლია ადამიანს გაასწოროს უცოდველი, წმინდა ღმერთის წინაშე. ვერავინ დაიმსახურებს ხსნას, არ აქვს მნიშვნელობა რამდენად რელიგიურია იგი ან რამდენად დამსახურებული ჩანს ეს სამუშაო.





ბევრი ჭეშმარიტი ქრისტიანია, რომლებსაც არასწორად ესმით მადლის სახარება. ეს მართალი იყო პავლეს დროსაც კი. ზოგიერთი მათგანი, ვინც მოელოდა, რომ არაებრაელი მორწმუნეები (არაებრაელი ქრისტიანები) იუდეველთა კანონიერ წეს-ჩვეულებებს დაიცავდნენ, ჭეშმარიტი მორწმუნე იყო (საქმეები 15). ისინი ქრისტიანები იყვნენ, მაგრამ გარკვეულწილად არასწორად გაიგეს სახარების უფასო საჩუქარი. იერუსალიმის კრებაზე ეკლესიის ადრინდელმა წინამძღოლებმა წაახალისეს წარმართი ქრისტიანები ღვთის მადლით და აღნიშნეს მხოლოდ რამდენიმე მნიშვნელოვანი მითითება, რომელიც მათ უნდა დაჰყვეს ეკლესიაში მშვიდობის ხელშეწყობისთვის.



მადლის პლუს სამუშაოების შერევის მცდელობის პრობლემა დღესაც გრძელდება. არის ბევრი ქრისტიანი, რომლებმაც მიიღეს ჭეშმარიტი რწმენა იესო ქრისტეს მიმართ, რომლებსაც ჯერ კიდევ სჯერათ, რომ მათ ასევე უნდა შეასრულონ გარკვეული სამუშაოები, რათა დარწმუნდნენ, რომ ისინი არ წავლენ ჯოჯოხეთში, თითქოს არ იყო საკმარისი ღვთის მადლი ქრისტეში. მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი სწავლება უნდა დაუპირისპირდეს და გამოსწორდეს - ჩვენ უნდა ვენდოთ ქრისტეს და არა საკუთარ თავს - ეს არ ნიშნავს რომ ადამიანი გადარჩენილია ან დაკარგა ხსნა.



გალატელების 1-ის მიხედვით, ისინი, ვინც ასწავლიან მადლის-პლუს სამუშაოების ცრუ სახარებას, ანათემან; ანუ ღმერთმა დაგმო. ახალი აღთქმის სხვა პასაჟები საუბრობენ ცრუ სახარების სწავლების წინააღმდეგ. მაგალითად, იუდას სურდა დაეწერა თავისი ეპისტოლე საერთო ხსნის შესახებ, რომელიც მან თავის მკითხველს გაუზიარა, მაგრამ საჭიროდ ჩათვალა თემის შეცვლა: ძვირფასო მეგობრებო, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან მსურდა თქვენთვის დამეწერა იმ ხსნის შესახებ, რომელსაც ჩვენ ვიზიარებთ, იძულებული გავხდი. დაწერეთ და მოგიწოდებთ, იბრძოლოთ იმ რწმენისთვის, რომელიც ერთხელ და სამუდამოდ იყო მინდობილი ღვთის წმინდა ხალხს (იუდა 1:3). შემდეგ მუხლში ის მოიხსენიებს მათ, ვისაც სხვა სახარება აქვს, როგორც უღვთო ადამიანებს, რომლებიც ამახინჯებენ ჩვენი ღმერთის მადლს.



ეს არის ალბათ საუკეთესო გზა ასეთი სწავლების აღსაწერად. ადამიანს შეუძლია არასწორად გაიგოს მადლით გადარჩენის საკითხი საქმეების წინააღმდეგ და მაინც ჭეშმარიტად სწამდეს ქრისტესი. თუმცა არიან უღვთო ადამიანებიც, რომლებიც არ იცნობენ უფალს და ცრუ სახარებას ქადაგებენ. ამ უღმერთო პიროვნებებს წყეულს უწოდებენ, რადგან ისინი შეგნებულად ამახინჯებენ იესოს ჭეშმარიტ ცნობას.



Top