უნდა აიღოს თუ არა ქრისტიანმა შვებულება?

უნდა აიღოს თუ არა ქრისტიანმა შვებულება? უპასუხე



ბიბლიაში არაფერია ნახსენები კონკრეტულად დასვენების შესახებ (ან ჩვენი ინგლისურენოვანი მეგობრებისთვის აშშ-ს ფარგლებს გარეთ, არდადეგებზე). ამასთან, წმინდა წერილი ეხება დასვენებისა და მეურვეობის ცნებებს, რომლებიც ორივე გამოიყენება იმისთვის, რომ ვიფიქროთ იმაზე, უნდა მიიღონ თუ არა ქრისტიანები შვებულებაში.



შვებულება დასვენების დროა და ღმერთმა დასვენების მაგალითი მისცა დაბადების 2:2–3-ში, როდესაც მან შეწყვიტა შექმნა. გამოსვლა 20:8–11-ში ღმერთი ეუბნება თავის ხალხს, რომ მათ უნდა დაისვენონ შრომისგან მეშვიდე დღეს - ყოველკვირეული შვებულება, თითქოსდა. შაბათის ბრძანება მეორდება მთელ ძველ აღთქმაში. ახალ აღთქმაში ჩვენ ვხედავთ, რომ იესო ასრულებს შაბათის მნიშვნელობას. ქრისტიანები აღარ არიან შაბათის კანონის ქვეშ, მაგრამ დასვენების კონცეფცია ჯერ კიდევ მნიშვნელოვანია. იესომ თქვა, რომ შაბათი ადამიანისთვის იყო შექმნილი, რაც იმას ნიშნავს, რომ ღმერთმა ის საჩუქრად მოგვცა (მარკოზი 2:27). იმის ნაცვლად, რომ ის ტვირთი იყო იესოს დროს, შაბათი განზრახული იყო აღდგენითი ყოფილიყო. დასვენებისას ჩვენ ვაცხადებთ ჩვენს დამოკიდებულებას ღმერთზე, ვამჟღავნებთ რწმენას მისი ზრუნვისადმი და ვიღებთ გამოცოცხლებას.





იესომ არ დაისვენა თავისი მსახურებიდან, მაგრამ მან გამოაცოცხლა დრო და ასევე უზრუნველყო, რომ მის მოწაფეებსაც იგივე ჰქონოდათ. იმ დროს, როცა იმდენი ხალხი მოდიოდა და მიდიოდა, რომ ჭამის საშუალებაც კი არ ჰქონდათ, იესო ეუბნება თავის მოწაფეებს: მოდით ჩემთან ერთად წყნარ ადგილას და დაისვენეთ (მარკოზი 6:31). ცხადია, თუ იესო ცდილობდა დროის დაშორებას, საჭირო შესვენება კარგია.



შვებულების დაგეგმვისას ბალანსი აუცილებელია. დასვენება საჩუქარია; უფრო მეტიც, ეს არის ადამიანის საჭიროება. ჩვენ ვერ გადავრჩებით სამუშაოსა და დასვენების რიტმის გარდა, როგორც ეს ჩანს ჩვენს ყოველდღიურ მოთხოვნილებაში ძილისთვის. ამავე დროს, დასვენება არ არის ცხოვრების მიზანი. ჩვენც უნდა ვიმუშაოთ. ეფესელთა 5:15–17 ნათქვამია: მაშ, იყავით ძალიან ფრთხილად, როგორ ცხოვრობთ - არა როგორც უგუნური, არამედ როგორც ბრძენი, გამოიყენეთ ყველა შესაძლებლობა, რადგან დღეები ბოროტია. ამიტომ ნუ იქნები უგუნური, არამედ გაიგე, რა არის უფლის ნება. მოსე ლოცულობს, გვასწავლე ჩვენი დღეების დათვლა, რათა შევიძინოთ სიბრძნის გული (ფსალმუნი 90:12), იესო კი ამბობს: ჩვენ სწრაფად უნდა შევასრულოთ დავალებები, ვინც მოგვავლინა (იოანე 9:4. NLT). ცხადია, ჩვენი ცხოვრების მიზანი არ არის დასვენება. მაგრამ ჩვენ გვჭირდება დრო ჩვენი ყოველდღიური რუტინისგან მოშორებით, რათა მივიღოთ განახლება ღვთისგან. ღმერთმა არ დაგვიგეგმა, რომ ვიმუშაოთ ან გვემსახუროს 24/7, წელიწადში 365 დღე.



კიდევ ერთი საკითხი, რომელიც გასათვალისწინებელია არდადეგებთან დაკავშირებით, არის მეურვეობა. ჩვენ უნდა ვიყოთ ჩვენი დროისა და ფინანსების კარგი მეურვეები. მნიშვნელოვანია ჩვენი რესურსების დახარჯვა იმ ნივთებზე, რომლებსაც ნამდვილი ღირებულება აქვთ. კარგი შვებულება აღადგენს ჩვენს სულებს და დაგვეხმარება გავაგრძელოთ ჩვენი შრომა უფლისთვის. შვებულება ასევე შეხსენებაა იმისა, რომ ჩვენი საარსებო წყარო ღმერთზე ვართ დამოკიდებული და არა საკუთარ თავზე.



ფინანსური მეურვეობა მნიშვნელოვანი საკითხია შვებულებასთან დაკავშირებით. შვებულებაზე ფიქრისას კარგია ფინანსების კარგად გათვალისწინება. არის თუ არა შვებულების ხარჯი ჩვენს ფინანსურ შესაძლებლობებში? არის თუ არა ხარჯი შვებულების ღირებულების პროპორციული? ვართ თუ არა პასუხისმგებელი ფინანსების სხვა სფეროებში (ჩვენი გადასახადების გადახდა, ეკლესიისთვის მიცემა, სხვების დახმარება და ა.შ.)? ეს არ ნიშნავს იმას, რომ შვებულება იაფად უნდა გაკეთდეს. გამოცდილებაზე ფულის დახარჯვა, თუნდაც ბევრი ფულის, ცუდი არ არის. ანაზღაურება ურთიერთობების, შევსების ან სიხარულის თვალსაზრისით შეიძლება ღირდეს. მთავარია ჩვენი ფინანსური გადაწყვეტილებები ღმერთს წარვუდგინოთ და ჩვენი რესურსები კარგად განვახორციელოთ.

არდადეგები არა მხოლოდ დასაშვებია ქრისტიანებისთვის, არამედ აუცილებელია. რაც შეეხება კონკრეტულად რას გულისხმობს შვებულება, ეს არის სინდისის, რესურსების და პრაქტიკულობის საკითხი. შვებულება შეიძლება იყოს მარტივი ან დახვეწილი, მაგრამ, როგორც კოლოსელების 3:17-ში ნათქვამია, რასაც აკეთებთ, სიტყვით თუ საქმით, ყველაფერი გააკეთეთ უფალი იესოს სახელით, მადლიერებით მადლობთ მამა ღმერთს მისი მეშვეობით.



Top