ფილიმონის წიგნის შეჯამება

ფილიმონის წიგნის რეზიუმე - ბიბლიური გამოკითხვა ავტორი: ფილიმონის წიგნის ავტორი იყო მოციქული პავლე (ფილიმონი 1:1).



დაწერის თარიღი: ფილიმონის წიგნი დაიწერა დაახლოებით 60 წელს.



წერის მიზანი: ფილიმონისადმი მიწერილი წერილი არის პავლეს ყველა ნაწერიდან ყველაზე მოკლე და ეხება მონობის პრაქტიკას. წერილში ვარაუდობენ, რომ პოლი წერის დროს ციხეში იმყოფებოდა. ფილიმონი იყო მონათმფლობელი, რომელიც ასევე მასპინძლობდა ეკლესიას საკუთარ სახლში. ეფესოში პავლეს მსახურების დროს, ფილიმონი, სავარაუდოდ, ქალაქში გაემგზავრა, მოისმინა პავლეს ქადაგება და გახდა ქრისტიანი. მონამ ონისიმემ გაძარცვა თავისი ბატონი ფილიმონი და გაიქცა და რომისა და პავლესკენ გაემართა. ონისიმე ჯერ კიდევ ფილიმონის საკუთრება იყო და პავლე წერდა, რომ გზა გაესწორებინა მისი ბატონთან დაბრუნებისთვის. პავლეს მიერ მისთვის დამოწმებული ონისიმე გახდა ქრისტიანი (ფილიმონი 10) და პავლეს სურდა, რომ ონისიმე ქრისტეს ძმად მიეღო და არა მხოლოდ როგორც მონა.





ძირითადი ლექსები:



ფილიმონი 6: „მე ვლოცულობ, რომ აქტიური იყოთ თქვენი რწმენის გაზიარებაში, რათა სრულად გესმოდეთ ყოველი სიკეთე, რაც გვაქვს ქრისტეში“.



ფილიმონი 16: „...უკვე არა როგორც მონა, არამედ მონაზე უკეთესი, როგორც ძვირფასი ძმა. ის ჩემთვის ძალიან საყვარელია, მაგრამ შენთვის უფრო ძვირფასია, როგორც კაცი და როგორც ძმა უფალში“.



ფილიმონი 18: „თუ რამე დაგიშავა ან რაიმე გმართებს, დამიწერე“.

Მოკლე მიმოხილვა: პავლემ გააფრთხილა მონების მფლობელები, რომ მათ ეკისრებოდათ პასუხისმგებლობა მონების მიმართ და აჩვენა მონები, როგორც პასუხისმგებელი მორალური არსებები, რომლებსაც უნდა ეშინოდეთ ღმერთის. ფილიმონში პავლემ არ დაგმო მონობა, მაგრამ ონისიმე მონის ნაცვლად ქრისტიან ძმად წარმოადგინა. როდესაც მფლობელს შეუძლია მონა მოიხსენიოს როგორც ძმა, მონა მიაღწია ისეთ მდგომარეობას, რომელშიც მონის კანონიერი წოდება უაზროა. ადრეული ეკლესია პირდაპირ არ დაესხა თავს მონობას, მაგრამ საფუძველი ჩაუყარა ახალ ურთიერთობას მფლობელსა და მონას შორის. პავლე ცდილობდა ქრისტიანული სიყვარულით გაეერთიანებინა ფილიმონიც და ონისიმეც, რათა ემანსიპაცია აუცილებელი გამხდარიყო. მხოლოდ სახარების შუქის გამოვლენის შემდეგ შეიძლება მოკვდეს მონობის ინსტიტუტი.

კავშირები: შესაძლოა, ახალ აღთქმაში არსად არ არის ასე ლამაზად გამოსახული განსხვავება კანონსა და მადლს შორის. რომის კანონმაც და ძველი აღთქმის მოსეს კანონმაც მისცა ფილიმონს უფლება დაესაჯა გაქცეული მონა, რომელიც საკუთრებად ითვლებოდა. მაგრამ მადლის აღთქმა უფალ იესოს მეშვეობით დაუშვა როგორც ბატონს, ასევე მონას, თანაბარი საფუძველზე ეზიარებოდნენ სიყვარულს ქრისტეს სხეულში.

პრაქტიკული გამოყენება: დამსაქმებლებს, პოლიტიკურ ლიდერებს, კორპორაციის აღმასრულებლებს და მშობლებს შეუძლიათ მიჰყვნენ პავლეს სწავლების სულისკვეთებას ქრისტიან თანამშრომლებს, თანამშრომლებსა და ოჯახის წევრებს ქრისტეს სხეულის წევრებად. თანამედროვე საზოგადოებაში ქრისტიანებმა არ უნდა განიხილონ დამხმარეები, როგორც საფეხურები, რათა დაეხმარონ მათ თავიანთი ამბიციების მიღწევაში, არამედ როგორც ქრისტიან ძმებსა და დებს, რომლებსაც უნდა ჰქონდეთ მადლიანი მოპყრობა. გარდა ამისა, ყველა ქრისტიანმა წინამძღოლმა უნდა აღიაროს, რომ ღმერთი მათ პასუხისმგებლობას აკისრებს მათთვის, ვინც მათთან მუშაობს, მიუხედავად იმისა, არიან თუ არა დამხმარეები ქრისტიანები. მათ საბოლოოდ უნდა უპასუხონ ღმერთს თავიანთი ქმედებებისთვის (კოლასელები 4:1).



Top