რას ამბობს ბიბლია ალტრუიზმზე?

რას ამბობს ბიბლია ალტრუიზმზე? უპასუხე



ალტრუიზმი არის უანგარო საზრუნავი სხვების კეთილდღეობაზე. ალტრუისტი ადამიანი დიდსულოვნად ხარჯავს დროსა და რესურსებს პირადი სარგებლობისთვის და ხშირად პირადი რისკის ქვეშ. ბიბლიის მთავარი თემა ღვთიური ალტრუიზმია. ჯერ კიდევ მოსეს რჯულში, ბიბლიაში ჩაწერილია ღვთის სურვილი, რომ მისი ხალხი ზრუნავდეს ქვრივებზე, ობლებსა და ღარიბებზე თავიანთ თემებში (მეორე რჯული 26:12; ფსალმუნი 68:5; ზაქარია 27:10). ახალ აღთქმაში, იაკობის 1:27 ნათქვამია, რომ რელიგია, რომელსაც ჩვენი მამა ღმერთი იღებს წმინდად და უნაკლოა, არის ეს: ზრუნვა ობლებსა და ქვრივებზე მათ გასაჭირში და თავი შეიკავოს სამყაროს მიერ დაბინძურებისგან.



ალტრუიზმი ისწავლება წმინდა წერილებში სხვადასხვა გზით. პირველი, ღმერთმა ბრძანა, რომ მის ხალხს უყვარდეს შენი მოყვასი, როგორც საკუთარი თავი (ლევიანები 19:18, 34; გალატელები 5:14). შემდეგ იესომ შექმნა ალტრუიზმის მოდელი დედამიწაზე მისი წლების განმავლობაში (მათე 7:12; მარკოზი 10:42–45; იოანე 13:3–5). და ახალი აღთქმის დამწერებმა გაიმეორეს ეს თემა და მოუწოდეს ქრისტიანებს, რომ არაფერი გაეკეთებინათ ეგოისტური ან ცარიელი ამპარტავნობისგან, არამედ გონების თავმდაბლობით მიიჩნიონ ერთმანეთი საკუთარ თავზე უფრო მნიშვნელოვანად; იზრუნეთ არა მხოლოდ თქვენს პირად ინტერესებზე, არამედ სხვათა ინტერესებზეც (ფილიპელები 2:3–4). პავლემ განმარტა, რომ ქრისტიანებმა უნდა ისწავლონ სიკეთის კეთების ერთგულება, რათა უზრუნველყონ გადაუდებელი საჭიროებები და არ იცხოვრონ არაპროდუქტიული ცხოვრებით (ტიტე 3:14).





ტაბითა (ასევე დორკას) არის ალტრუისტი ადამიანის მაგალითი (საქმეები 9:36–39). იოპაში მცხოვრები ეს ადრეული ქრისტიანი დღეებს ატარებდა გაჭირვებულთა დასახმარებლად და მისი გარდაცვალების შემდეგ ბევრი ადამიანი მოვიდა საუბრისას ყველაფერზე, რაც მან გააკეთა. მათ ისე დაამძიმეს მისი უდროო სიკვდილი, რომ მოუწოდეს პეტრეს, რომელმაც იგი მკვდრეთით აღადგინა (საქმეები 9:40–41). იესოს იგავი კარგი სამარიელის შესახებ მოგვითხრობს მოქმედებაში ალტრუიზმის შესახებ (ლუკა 10:25–37). სამარიელს არ ჰქონდა პირადი დღის წესრიგი, როდესაც ის თავის გზაზე წავიდა დაჭრილ უცნობზე ზრუნვისთვის. მას არავითარი სარგებელი არ მიუღია დახმარებისთვის და, ფაქტობრივად, სიკეთის კეთების ფინანსური ხარჯი გაიღო.



ქველმოქმედების საჯარო გამოფენებში, არსებობს ჯარიმა ზღვარი ნამდვილ ალტრუიზმსა და შოუმენობას შორის. ანონიმურად და პირადად გაცემის მცდელობის მიუხედავად, ალტრუისტი ხალხი ცნობილია თავისი კარგი საქმეებით და, როგორც წესი, დიდად უყვართ და პატივს სცემენ. მაგრამ ეს პასუხი თავისთავად ჯილდოა, ზოგჯერ იზიდავს ემოციურად გაჭირვებულ ადამიანებს, რომლებიც თავს იტანჯებიან და ცდილობენ გამოიყურებოდნენ ალტრუისტად მხოლოდ იმ აღფრთოვანების გამო. იესომ უსაყვედურა ფარისევლებს ღვთისმოსაობის ღია გამოვლენისთვის, როცა მათი გული სიამაყითა და გაუმაძღრობით იყო სავსე (მათე 6:3–5, 16, 18).



ალტრუიზმი არ ეძებს აღიარებას ან ანაზღაურებას. ჩვენს მტრებსაც კი უნდა მივცეთ ალტრუისტულად, არაფრის დაბრუნების მოლოდინის გარეშე (ლუკა 6:35). ალტრუიზმი გაურბის სათნოების სიგნალს. ის არ აქვეყნებს სოციალურ ქსელში თავისი კეთილი საქმის ათეულ ფოტოს, რათა მოწონება და კომენტარები გამოიწვიოს. ალტრუიზმი ემსახურება ჩუმად და გონივრულად, იცის თუ არა ვინმემ. იესომ თქვა: ფრთხილად იყავით, რომ სხვების თვალწინ არ გამოიჩინოთ თქვენი სიმართლე. თუ ასე მოიქცევით, არ გექნებათ ჯილდო თქვენი ზეციერი მამისგან. ამიტომ, როცა გაჭირვებულს გასცემთ, საყვირებით ნუ აცხადებთ ამას, როგორც თვალთმაქცები აკეთებენ სინაგოგებსა და ქუჩებში, რათა სხვებმა პატივი მიაგონ. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, მათ მიიღეს თავიანთი ჯილდო სრულად. მაგრამ როცა გაჭირვებულს გასცემ, არ იცოდეს შენმა მარცხენა ხელმა, რას აკეთებს შენი მარჯვენა (მათე 6:1–3). კარგია, როცა სხვები ხედავენ ჩვენს ალტრუიზმს და შთაგონებულნი არიან იგივე გააკეთონ. მაგრამ როდესაც ჩვენი მოტივები ეგოისტურია, ჩვენ არ ვახორციელებთ ნამდვილ ალტრუიზმს.



ადამიანის გულს არ ძალუძს წმინდა ალტრუიზმი, რადგან ის თავმოყვარე და ამპარტავანია ნაგულისხმევად (იერემია 17:9). მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ შეგვიძლია ვავარჯიშოთ საკუთარი თავი ალტრუისტული გზით მოქცევისთვის, ჩვენი მოტივები ხშირად ჩვენთვისაც კი უცნობია. თუმცა, ღმერთი ხედავს ჩვენს გულებს და განსჯის ჩვენს საქმეებს იმის მიხედვით, რასაც იქ აღმოაჩენს. ჩვენ გვეძლევა საშუალება ვიცხოვროთ უანგაროდ, როდესაც ჩვენი ყველაზე დიდი მიზანია ვასიამოვნოთ ჩვენი ზეციერი მამისთვის. როდესაც სულიწმიდა გვაკონტროლებს, უფლის სიყვარულის გამო ალტრუისტულ ქმედებებს ვიზიდავთ (გალატელები 2:20; კოლოსელები 1:10). თვით იესოც კი აცხადებდა, რომ ძეს თავისით არაფრის გაკეთება არ შეუძლია; მას შეუძლია გააკეთოს მხოლოდ ის, რასაც ხედავს, რომ აკეთებს მამას, რადგან რასაც მამა აკეთებს, ძეც აკეთებს (იოანე 5:19; შდრ. 8:28–29). ალტრუიზმი იწყება ღმერთთან და აისახება ჩვენში, როცა მის სიკეთეს ასახავს.



Top