რას ამბობს ბიბლია სიბრაზის შესახებ?

რას ამბობს ბიბლია სიბრაზის შესახებ? უპასუხე



სიბრაზის მართვა მნიშვნელოვანი ცხოვრებისეული უნარია. ქრისტიანი მრჩევლები აცხადებენ, რომ რჩევისთვის მოსულ ადამიანების 50 პროცენტს აღშფოთებასთან დაკავშირებული პრობლემები აქვს. სიბრაზეს შეუძლია დაარღვიოს კომუნიკაცია და გააფუჭოს ურთიერთობები და ანგრევს ბევრს როგორც სიხარულს, ასევე ჯანმრთელობას. სამწუხაროდ, ადამიანები მიდრეკილნი არიან გაამართლონ თავიანთი რისხვა, იმის ნაცვლად, რომ მიიღონ პასუხისმგებლობა. ყველას ებრძვის, სხვადასხვა ხარისხით, სიბრაზეს. საბედნიეროდ, ღვთის სიტყვა შეიცავს პრინციპებს იმის შესახებ, თუ როგორ გავუმკლავდეთ რისხვას ღვთიური გზით და როგორ დავძლიოთ ცოდვილი რისხვა.






გაბრაზება ყოველთვის არ არის ცოდვა. არსებობს ბრაზის ტიპი, რომელსაც ბიბლია ამტკიცებს, რომელსაც ხშირად სამართლიან აღშფოთებას უწოდებენ. ღმერთი გაბრაზებულია (ფსალმუნი 7:11; მარკოზი 3:5) და მისაღებია მორწმუნეთა გაბრაზება (ეფესელთა 4:26). ახალ აღთქმაში ორი ბერძნული სიტყვა ითარგმნება როგორც ბრაზი. ერთი ნიშნავს ვნებას, ენერგიას და მეორე ნიშნავს აჟიტირებულს, დუღილს. ბიბლიურად, რისხვა არის ღმერთის მიერ ბოძებული ენერგია, რომელიც დაგვეხმარება პრობლემების გადაჭრაში. ბიბლიური რისხვის მაგალითებია დავითის გაბრაზება იმის გამო, რომ ნათან წინასწარმეტყველმა გაიზიარა უსამართლობა (2 სამუელი 12) და იესოს რისხვა იმის გამო, თუ როგორ შებილწა ზოგიერთმა ებრაელმა თაყვანისცემა იერუსალიმში ღვთის ტაძარში (იოანე 2:13-18). ყურადღება მიაქციეთ, რომ ბრაზის არც ერთი მაგალითი არ გულისხმობს თავდაცვას, არამედ სხვების დაცვას ან პრინციპებს.



როგორც ითქვა, მნიშვნელოვანია იმის აღიარება, რომ საკუთარი თავის მიმართ მიყენებული უსამართლობის გამო გაბრაზებაც შესაბამისია. ნათქვამია, რომ ბრაზი არის გამაფრთხილებელი დროშა - ის გვაფრთხილებს იმ მომენტების შესახებ, როდესაც სხვები ცდილობენ ან დაარღვიონ ჩვენი საზღვრები. ღმერთი ზრუნავს თითოეულ ინდივიდზე. სამწუხაროდ, ჩვენ ყოველთვის არ ვდგავართ ერთმანეთის მხარდასაჭერად, რაც იმას ნიშნავს, რომ ხანდახან უნდა დავდგეთ საკუთარი თავისთვის. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია იმ სიბრაზის გათვალისწინებით, რომელსაც მსხვერპლი ხშირად განიცდის. შეურაცხყოფის, ძალადობრივი დანაშაულის ან მსგავსი მსხვერპლები გარკვეულწილად ირღვევა. ხშირად ტრავმის განცდისას ისინი არ განიცდიან ბრაზს. მოგვიანებით, ტრავმის გადატანისას, გაბრაზება გამოჩნდება. იმისთვის, რომ მსხვერპლმა მიაღწიოს ნამდვილ ჯანმრთელობას და პატიებას, მან ჯერ უნდა მიიღოს ტრავმა ისეთი, როგორიც იყო. იმისათვის, რომ სრულად მივიღოთ, რომ ქმედება უსამართლო იყო, ზოგჯერ უნდა განიცადოთ ბრაზი. ტრავმის გამოჯანმრთელების სირთულის გამო, ეს რისხვა ხშირად არ არის ხანმოკლე, განსაკუთრებით ძალადობის მსხვერპლთათვის. მსხვერპლებმა უნდა დაამუშავონ თავიანთი ბრაზი და მივიდნენ მიღების ადგილზე, თუნდაც პატიებამდე. ეს ხშირად გრძელი მოგზაურობაა. როდესაც ღმერთი კურნავს მსხვერპლს, მოჰყვება მსხვერპლის ემოციები, მათ შორის ბრაზი. პროცესის დაშვება არ ნიშნავს იმას, რომ ადამიანი ცოდვაში ცხოვრობს.





რისხვა შეიძლება გახდეს ცოდვილი, როდესაც ის სიამაყით არის მოტივირებული (იაკობი 1:20), როდესაც ის არაპროდუქტიულია და ამგვარად ამახინჯებს ღვთის განზრახვებს (1 კორინთელები 10:31), ან როცა რისხვას ნება დართება შენარჩუნდეს (ეფესელთა 4:26-27). ერთ-ერთი აშკარა ნიშანი იმისა, რომ რისხვა ცოდვად გადაიქცა, არის ის, როდესაც, პრობლემაზე თავდასხმის ნაცვლად, თავს ვესხმით დამნაშავეს. ეფესელთა 4:15-19 ამბობს, რომ სიყვარულით უნდა ვილაპარაკოთ სიმართლე და გამოვიყენოთ ჩვენი სიტყვები სხვების გასაძლიერებლად, არ დავუშვათ დამპალი ან დამღუპველი სიტყვები გადმოვიდეს ჩვენი ბაგეებიდან. სამწუხაროდ, ეს შხამიანი მეტყველება დაცემული ადამიანის საერთო მახასიათებელია (რომაელთა 3:13-14). ბრაზი ცოდვად იქცევა, როცა მას ნებას რთავ დაუბრკოლებლად ადუღდეს, რის შედეგადაც ხდება სცენარი, რომელშიც ტკივილი მრავლდება (იგავები 29:11), რაც განადგურებას იწვევს. ხშირად, უკონტროლო ბრაზის შედეგები გამოუსწორებელია. ბრაზი ასევე ცოდვად იქცევა, როდესაც გაბრაზებული უარს ამბობს დამშვიდებაზე, ბრაზობს ან ინახავს ყველაფერს (ეფესოელები 4:26-27). ამან შეიძლება გამოიწვიოს დეპრესია და გაღიზიანება წვრილმანებზე, რომლებიც ხშირად არ არის დაკავშირებული ძირითად პრობლემასთან.



ჩვენ შეგვიძლია გავუმკლავდეთ რისხვას ბიბლიურად, თუ ვაღიარებთ და ვაღიარებთ ჩვენს ამპარტავნულ რისხვას და/ან რისხვის არასწორი მოპყრობის ცოდვად (იგავები 28:13; 1 იოანე 1:9). ეს აღსარება უნდა იყოს როგორც ღმერთისთვის, ასევე მათთვის, ვინც ჩვენი რისხვით დაზარალდა. ჩვენ არ უნდა შევამციროთ ცოდვა მისი გამართლებით ან ბრალის გადატანით.

ჩვენ შეგვიძლია ბიბლიურად გავუმკლავდეთ რისხვას, თუ დავინახავთ ღმერთს განსაცდელში. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, როდესაც ადამიანებმა რაღაც გააკეთეს ჩვენთვის შეურაცხყოფისთვის. იაკობის 1:2-4, რომაელთა 8:28-29 და დაბადება 50:20 ყველა მიუთითებს იმაზე, რომ ღმერთი არის უზენაესი ყველა გარემოებაზე და ადამიანზე, რომელიც გადაკვეთს ჩვენს გზას. ჩვენთან არაფერი ხდება ისეთი, რასაც ის არ იწვევს და არ უშვებს. მიუხედავად იმისა, რომ ღმერთი უშვებს ცუდ რამეებს, ის ყოველთვის ერთგულია, გამოისყიდოს ისინი თავისი ხალხის სასიკეთოდ. ღმერთი კარგი ღმერთია (ფსალმუნი 145:8, 9, 17). ამ ჭეშმარიტების ფიქრი მანამ, სანამ ის ჩვენი თავიდან გულებში არ გადავა, შეცვლის ჩვენს რეაქციას მათზე, ვინც გვტკივა.

ჩვენ შეგვიძლია ბიბლიურად გავუმკლავდეთ რისხვას, თუ ადგილი გავუშვებთ ღვთის რისხვას. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია უსამართლობის შემთხვევაში, როცა ბოროტი ადამიანები უდანაშაულო ადამიანებს ძალადობენ. დაბადების 50:19 და რომაელთა 12:19 ორივე გვეუბნება, რომ არ ვითამაშოთ ღმერთი. ღმერთი მართალი და სამართლიანია და ჩვენ შეგვიძლია ვენდოთ მას, ვინც ყველაფერი იცის და ყველაფერს ხედავს, რომ სამართლიანად მოიქცეს (დაბადება 18:25).

ჩვენ შეგვიძლია გავუმკლავდეთ რისხვას ბიბლიურად, სიკეთის ბოროტების ნაცვლად (დაბადება 50:21; რომაელები 12:21). ეს არის გასაღები ჩვენი რისხვა სიყვარულად გადაქცევისთვის. როგორც ჩვენი მოქმედებები ჩვენი გულიდან მოდის, ასევე ჩვენი გულიც შეიძლება შეიცვალოს ჩვენი ქმედებებით (მათე 5:43-48). ანუ, ჩვენ შეგვიძლია შევცვალოთ ჩვენი გრძნობები სხვის მიმართ იმით, თუ როგორ ვირჩევთ ვიმოქმედოთ ამ ადამიანის მიმართ.

ჩვენ შეგვიძლია ბიბლიურად გავუმკლავდეთ რისხვას პრობლემის გადასაჭრელად კომუნიკაციით. ეფესელთა 4:15, 25-32 კომუნიკაციის ოთხი ძირითადი წესია:

1) იყავი გულწრფელი და ისაუბრე (ეფესოელები 4:15, 25). ადამიანებს არ შეუძლიათ ჩვენი აზრების წაკითხვა. სიყვარულში სიმართლე უნდა ვილაპარაკოთ.

2) იყავი მიმდინარე (ეფესელთა 4:26-27). ჩვენ არ უნდა დავუშვათ ის, რაც გვაწუხებს, დაგროვდეს მანამ, სანამ კონტროლს არ დავკარგავთ. მნიშვნელოვანია გავუმკლავდეთ იმას, რაც გვაწუხებს, სანამ ის კრიტიკულ მასას მიაღწევს.

3) შეუტიეთ პრობლემას და არა პიროვნებას (ეფესოელები 4:29, 31). ამ ხაზის გასწვრივ, უნდა გვახსოვდეს, რამდენად მნიშვნელოვანია ხმის დაბალ ხმაზე შევინარჩუნოთ (იგავები 15:1).

4) იმოქმედე, ნუ რეაგირებ (ეფესოელები 4:31-32). ჩვენი დაცემული ბუნების გამო, ჩვენი პირველი იმპულსი ხშირად ცოდვილია (მ. 31). ათამდე დათვლაში დახარჯული დრო უნდა გამოვიყენოთ იმისთვის, რომ დავფიქრდეთ ღვთიური პასუხის გაცემის გზაზე (მუხლი 32) და შევახსენოთ საკუთარ თავს, თუ როგორ უნდა გამოვიყენოთ ბრაზის ენერგია პრობლემების გადასაჭრელად და არა უფრო დიდი პრობლემების შესაქმნელად.

ზოგჯერ ჩვენ შეგვიძლია გაუმკლავდეთ სიბრაზეს, უფრო მკაცრი საზღვრების დაყენებით. ჩვენ გვეუბნებიან, რომ ვიყოთ გამჭრიახი (1 კორინთელები 2:15-16; მათე 10:16). ჩვენ არ გვჭირდება 'ჩვენი მარგალიტი ღორის წინაშე დავყაროთ' (მათე 7:6). ზოგჯერ ჩვენი ბრაზი გვაფიქრებინებს, რომ ზოგიერთი ადამიანი ჩვენთვის სახიფათოა. ჩვენ მაინც შეგვიძლია ვაპატიოთ მათ, მაგრამ შეიძლება არ შევიდეთ ურთიერთობაში.

საბოლოოდ, ჩვენ უნდა ვიმოქმედოთ პრობლემის ჩვენი ნაწილის გადასაჭრელად (რომაელთა 12:18). ჩვენ არ შეგვიძლია გავაკონტროლოთ სხვების მოქმედება ან რეაგირება, მაგრამ ჩვენ შეგვიძლია განვახორციელოთ ცვლილებები, რომლებიც უნდა განხორციელდეს ჩვენი მხრიდან. ტემპერამენტის დაძლევა ერთ ღამეში არ მიიღწევა. მაგრამ ლოცვით, ბიბლიის შესწავლით და ღვთის სულიწმიდაზე მინდობით, უღმერთო რისხვა შეიძლება დაიძლიოს. ჩვენ შეიძლება მივცეთ საშუალება, რომ რისხვა ჩვენს ცხოვრებაში გამყარებულიყო ჩვეული პრაქტიკით, მაგრამ ჩვენ ასევე შეგვიძლია ვივარჯიშოთ სწორად რეაგირებაში, სანამ ის ასევე არ გახდება ჩვევა და ღმერთი განდიდდება ჩვენს პასუხში.



Top