რა არის ქარიზმატული მოძრაობა?

რა არის ქარიზმატული მოძრაობა? უპასუხე



ქარიზმატული მოძრაობა არის ინტერდენომინაციული ქრისტიანული განახლების მოძრაობა და არის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული და ყველაზე სწრაფად მზარდი ძალა ქრისტიანულ სამყაროში დღეს. მოძრაობა სათავეს იღებს 1906 წელს, ლოს-ანჯელესში, კალიფორნიაში, აზუსას ქუჩის მისიაში, მეთოდისტების მიერ დაფინანსებული აღორძინება. სწორედ იქ აცხადებდნენ, რომ სულიწმიდით მოინათლნენ ისე, როგორც საქმეები მე-2 თავშია ჩაწერილი სულთმოფენობის დღესასწაულის დროს. ენებზე მოლაპარაკე ხალხი და განკურნების სასწაულები ხალხს სულიერ აურზაურში აყენებდა. ხალხმა, ვინც ესწრებოდა ამ შეხვედრებს, გაავრცელა თავისი ენთუზიაზმი მთელ შეერთებულ შტატებში და დაიწყო ორმოცდაათიანელთა/ქარიზმატული მოძრაობა.



1970-იანი წლების დასაწყისისთვის მოძრაობა გავრცელდა ევროპაში, ხოლო 1980-იანი წლების განმავლობაში მოძრაობა გაფართოვდა, მისგან წარმოიშვა მრავალი ახალი დასახელება. უჩვეულო არ არის მისი გავლენის დანახვა ბევრ სხვა კონფესიაში, როგორიცაა ბაპტისტები, ეპისკოპოსები და ლუთერანები, ისევე როგორც არაკონფესიურ ეკლესიებში.





მოძრაობამ სახელი მიიღო ბერძნული სიტყვებიდან ჩარისი , რომელიც არის ბერძნული სიტყვის მადლის ინგლისური ტრანსლიტერაცია და თვალი , რომელიც ბერძნული სიტყვაა, რაც საჩუქრებს ნიშნავს. ქარიზმატა მაშ, ნიშნავს მადლის საჩუქრებს. იგი ხაზს უსვამს სულიწმიდის ნიჭების გამოვლინებებს, როგორც სულიწმიდის არსებობის ნიშნად. ეს საჩუქრები ასევე ცნობილია, როგორც ბიბლიური ქარიზმები, ან სულიერი საჩუქრები, რომლებიც სავარაუდოდ აძლევს ინდივიდუალურ გავლენას ან ავტორიტეტს ადამიანთა დიდ რაოდენობაზე. ამ ქარიზმებს შორის გამორჩეული ნიჭია ენებზე საუბარი და წინასწარმეტყველება. ქარიზმატულები თვლიან, რომ სულიწმიდის გამოვლინებები, რომლებიც მიცემულია პირველი საუკუნის ეკლესიაში მყოფთათვის, შეიძლება დღესაც იყოს გამოცდილი და პრაქტიკული.



ქარიზმატული მოძრაობა ყველაზე ცნობილია ენებზე ლაპარაკის მიღებით (ასევე ცნობილია როგორც გლოსოლალია ), ღვთაებრივი განკურნება და წინასწარმეტყველებები, როგორც სულიწმიდის მტკიცებულება. შეხვედრების უმეტესობა ლოცვისა და სულისშემძვრელი სიმღერისთვის, ცეკვისთვის, სულით ყვირისთვის და ლოცვაში ხელებისა და ხელების აწევისთვისაა. ასევე, ავადმყოფის ზეთით ცხება ხშირად ღვთისმსახურების ნაწილია. ეს არის მოძრაობის ზრდისა და პოპულარობის ძირითადი მიზეზები. მიუხედავად იმისა, რომ ზრდა და პოპულარობა, რა თქმა უნდა, სასურველია, ისინი არ შეიძლება გამოყენებულ იქნას როგორც ჭეშმარიტების ტესტი.



რჩება კითხვა: არის თუ არა ქარიზმატული მოძრაობა ბიბლიური? ამ კითხვაზე საუკეთესოდ შეგვიძლია ვუპასუხოთ ასე: ჩვენ ვიცით, რომ კაცობრიობის შექმნის დღიდან სატანის მზაკვრული მთავარი გეგმა იყო უბრალოდ ფარდას დაფარვა ღვთის შვილებსა და ღვთის უტყუარ სიტყვას შორის. ეს დაიწყო ედემის ბაღში, როდესაც გველმა ჰკითხა ევას, მართლა თქვა ღმერთმა? . .? (დაბადება 3:1), რითაც ეჭვქვეშ აყენებს ღმერთის ნათქვამის ავტორიტეტსა და ნამდვილობას. იმ დღიდან მოყოლებული, ის აგრძელებს შეტევას ბიბლიის შეუცდომელობასა და საკმარისობაზე. ეჭვგარეშეა, ჩვენ ვიცით, რომ სატანამ ამ სტრატეგიის ტემპი გააძლიერა (1 პეტრე 5:8).



დღეს ჩვენ მოწმენი ვართ დემონური მოქმედების მზარდი საფრთხის შესახებ სასწაულების სფეროში. იქ, სადაც სატანა ვერ ახერხებს ბიბლიის ჩვენგან წაღებას, ის ბევრს მუშაობს, რათა ბიბლიიდან წაგვეყვანა. ის ამას მხოლოდ იმით აკეთებს, რომ ქრისტიანებს ყურადღება გაამახვილონ მამაკაცებისა და ქალების პრეტენზიებზე ზებუნებრივი გამოცდილების შესახებ. შედეგად, მათ, ვინც ეძებს სხვების გამოცდილებას, არც დრო და არც ინტერესი აქვს წმინდა წერილებში ღვთის ჭეშმარიტების ძიებაში.

არ შეიძლება უარვყოთ, რომ ღმერთი სასწაულებს ახდენს. ზოგიერთი ის, რაც ძალიან კარგად ხდება ქარიზმატულ მოძრაობაში, შეიძლება იყოს სულიწმინდის ნამდვილი ნამუშევარი. თუმცა, ძირითადი ჭეშმარიტება ასეთია: ქრისტეს სხეულს არ სჭირდება ახალი მოციქულები, არც ახალი რწმენის მკურნალები და არც თვითმარქვია სასწაულმოქმედი. ეკლესიას სჭირდება დაბრუნება ღვთის სიტყვასთან და გამოაცხადოს ღვთის მთელი რჩევა სულიწმიდის ძალითა და სიყვარულით.



Top