ვინ იყო არაუნა იებუსელი?

ვინ იყო არაუნა იებუსელი? უპასუხე



არაუნა იებუსელი იყო ქანაანელი, რომელმაც მიჰყიდა მეფე დავითს ადგილი და მარაგი, რათა მსხვერპლი შეეწირა უფალს, მიუხედავად იმისა, რომ ის თავად არ იყო ისრაელის ღმერთის მორწმუნე. არაუნასგან შეძენილი მიწა საბოლოოდ გამოიყენებოდა იერუსალიმის ტაძრის ადგილად.



არაუნას და მისი კალოს ამბავი უკავშირდება დავითის ცოდვილ აღწერის ისტორიას 2 სამუელ 24-ში. მეფე დავითმა ბრძანა, რომ აღეწერათ ისრაელის მებრძოლები; ეს აღწერა ეწინააღმდეგებოდა ღვთის ნებას. (შესაძლოა აღწერა იყო სიამაყის წყარო ან იმის ნიშანი იმისა, რომ დავითი ეყრდნობოდა თავისი კაცების ძალას და არა უფლის ძალას.) დავითის ცოდვის შედეგად ღმერთმა მისცა დავითს არჩევანი: სამი წელი შიმშილი, სამი წელი. თვეების გაქცევა მტრების წინაშე, ან ჭირის სამი დღე. დავითმა აირჩია უკანასკნელი, როგორც ის განმარტავს მე-14 ლექსში: დიდ გასაჭირში ვარ. მოდით, ახლა უფლის ხელში ჩავვარდეთ, რადგან მისი წყალობა დიდია, მაგრამ ნუ მომეცით ადამიანის ხელში ჩავარდნა. ამიტომ ღმერთმა ხალხს ჭირი გაუგზავნა და ისრაელის 70 000 კაცი დაიღუპა (ამით საგრძნობლად შესუსტდა საბრძოლო ძალა, რომელიც ახლახან იყო დათვლილი). მესამე დღის ბოლოს უფლის ანგელოზი აპირებს იერუსალიმის განადგურებას, მაგრამ ინანიებს. იმ დროს, როცა ჭირი ჩერდება, უფლის ანგელოზი იდგა იებუსელის არაუნას კალოზე (მუხლი 16).





მეორე სამუელის 5-ში მოცემულია ცნობა დავითის მიერ იერუსალიმის აღების შესახებ, რომელიც თავდაპირველად იებუსელებს ეკუთვნოდათ. თავისი მეფობის პირველი შვიდი წლის განმავლობაში დავითი მეფობდა ხებრონში იუდასა და ბენიამინზე. მაგრამ მას შემდეგ რაც ყველა ტომი გაერთიანდა მის ქვეშ, მას სურდა ახალი დედაქალაქის დაარსება. მან აირჩია იერუსალიმი, იებუსელების, ამ ტერიტორიის ზოგიერთი თავდაპირველი ქანაანელი მკვიდრის დასაყრდენი. დავითმა დაამარცხა ისინი და აიღო ქალაქი. მიუხედავად იმისა, რომ ღმერთმა ბრძანა, რომ ყველა ქანაანელი განადგურდეს მათი დიდი ცოდვის გამო (ლევიანები 18:24–25), ეს არასოდეს მომხდარა, თუნდაც დავითის დღეებში. ძველ აღთქმაში ისრაელის ისტორიის განმავლობაში ჩვენ ვკითხულობთ ქანაანელებს, რომლებიც ურთიერთობდნენ ისრაელებთან და ცხოვრობდნენ მათ შორის. როგორც ჩანს, არაუნა შეიძლება ყოფილიყო ერთ-ერთი დარჩენილი იებუსელი, რომელიც იქ ცხოვრობდა, ან სულ მცირე, იერუსალიმის მახლობლად კალო ჰქონდა.



არაუნას მიერ გაყიდული კალო იყო დიდი, ღია, ამაღლებული ფართობი, რათა გაადვილებულიყო სათლელი და რბევა. პირველ რიგში, მარცვლეულის გარე ქერქის გაბზარვა უნდა მოხდეს, რათა მარცვალი გამოეყო. ეს შეიძლება გაკეთდეს მარცვლეულის ცემით ან სასხლეტი ცილის გამოყენებით, მძიმე დაფების განლაგება აბრაზიული მასალით (მაგ., ბასრი ქვები) ქვედა მხარეს. ჩიგას აზიდული ცხოველები მარცვლეულის გასწვრივ წინ და უკან ატარებდნენ, რათა ხისტი გარე ქერქის ბირთვი გამოეყო. შემდეგ მარცვლეულს ჰაერში აგდებდნენ და ქარს აფრქვევდა გარე ქერქს (ქაფი — იხ. ფსალმუნი 1:4) და უფრო მძიმე მარცვლეული ისევ მიწაზე ჩამოვარდებოდა.



წინასწარმეტყველმა გადმა, რომელიც მთელი ამ განსაცდელის განმავლობაში აუწყებდა დავითს ღვთის ნებას, უთხრა დავითს, რომ აეგო სამსხვერპლო უფალს არაუნას კალოზე. მივიდა დავითი არაუნასთან და უთხრა, რაც აპირებდა და შესთავაზა კალოს ყიდვა. სანაცვლოდ, არაუნამ შესთავაზა შემოწირულიყო ეს ადგილი, ასევე ხარები შესაწირად და სათლელი ციგები შეშისთვის. ეს შეთავაზება მნიშვნელოვანია, რადგან ეს სტატიები წარმოადგენს მთელ არაუნას საარსებო წყაროს. ის დიდ პატივს სცემს დავითს, მაგრამ ლაპარაკობს უფალზე შენი ღმერთი (2 სამუელი 24:23, ხაზგასმა დამატებულია), ალბათ იმაზე მეტყველებს, რომ არაუნას არ სწამდა თავად ისრაელის ღმერთი. დავითი უარს ამბობს მის შეთავაზებაზე და 24-ე მუხლში განმარტავს: არა, მე დაჟინებით მოგთხოვთ გადაგიხადოთ ამისთვის. არ შევწირავ უფალს, ჩემს ღმერთს, დასაწვავ შესაწირავს, რომელიც არ დამიჯდება. დავითს უფლება აქვს - მსხვერპლი, რომელიც არაფერს გვიჯდება, ნამდვილი მსხვერპლი არ არის. არაუნა ყიდის ადგილს დავითს, ისევე როგორც შესაწირის მარაგს და ჭირი შეჩერებულია (მუხლი 25).



პირველი მატიანე 21 არის პარალელური მონაკვეთი 2 სამუელის 24-ისა, მაგრამ აქ არაუნას შესახებ ახალს ვერაფერს ვიგებთ, გარდა იმისა, რომ მას ორნან იებუსელიც ერქვა. არსებობს მრავალი მიზეზი, რის გამოც ეს შეიძლება იყოს. თუ არაუნა იყო ქანაანელი და არა ებრაელი, მისი სახელი უნდა ითარგმნოს ან გადათარგმნილიყო ებრაულად, და ამან შეიძლება გამოიწვიოს მართლწერის გარკვეული ცვალებადობა, განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც 2 სამუელი და 1 მატიანე დაიწერა რამდენიმე ასეული წლის ინტერვალით. ასევე შესაძლებელია, რომ არაუნა არის სათაური და არა შესაბამისი სახელი. წმინდა წერილში საკმაოდ ბევრი შემთხვევაა, როდესაც ადამიანს აქვს ორი სახელი ან ვარიაცია იმავე სახელის მართლწერაში. ეს არ მიუთითებს ტექსტში შეცდომებზე, მაგრამ ამ ასაკისა და ტიპის ლიტერატურის ნორმალურ ცვალებადობაზე.



Top